Çevremizde Neler Görüyoruz :D

Çevremizde Neler Görüyoruz :D


2. sınıftaki bir çocuğun yazdığı kompzisyon


KONU: Çevremizde neler görüyoruz?

Ben çevremde çok sey görürüm. Yasasin
çevremiz. Çevremiz olmasaydi hiçbirsey göremezdik bence. O zaman Ufuk’u
da göremezdik. Ufuk benim en iyi arkadasim. Ufuk neler yazdi defterine
bakiyorum. Ögretmenimiz hep arkadasinizin defterine bakmayin der, ama su
anda bakmam lazim çünkü benim çevremde Ufugun defteri var. Ufuk benim
arkadasimdir. Ufuk salak degildir.
Çünkü arkadasimiza salak demek ayiptir. Ayip olmasa Ufuk’a salak
diyebilirdik. Ama diyemedik. Bunun ayip oldugunu ögretmenimiz
ögrettiydi.
Ögretmenimiz bize hep ögretir. Ne güzel seyler ögretir. Böyle bir
ögretmenimiz olmasaydi biz ne yapardik? Okula gelmezdik. Tabi o zaman
hemen sevinmezdik hemen çok üzülürdük. (’çok’ sözcügü araya sonradan
sikistirilmistir) Ögretmenimiz bize “arkadaslariniza salak demek
ayiptır” demisti. Bende “o zaman aptal demek ayip degildir” dedim.
Ögretmenimiz hepsi ayni dedi. Ben de “bu bilgi hayatta ne isimize
yarayacak”
diye
sordum. Ögretmenimiz “Bu konu burada kapanmistir”
dedi. Ama kapanmamisti
tabi. Ufuk defterine sunlari yazmis: Ben çevremde neler görüyorum:
Agaçlar, evler, yollar, insanlar, kadinlar, kuslar, taslar, topraklar,
kediler, köpekler, böcekler, bulutlar, annem. Gerçekten de Ufugun
annesi hep cevresinde dolasir. Sabah okula getirir, aksam eve götürür,
derslerde de pencerenin önünde ziplayarak oglunu görmeye çalisir.
Bence çok komik. Kafasi bir görünür, bir kaybolur.
Yazin pencere açikken silgiyle kafasini vurmaya çalisiriz. Ama havada
durmayip hemen düstügü için vurmak çok zordur. Yani bunlarin disinda
Ufugun gördügü ilginç bir sey yok