Taib..

Tövbe eden günahlarına pişmân olan.
Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:
Allahü teâlâ tâibleri ve (fevâhişten yâni pislik ve günâhlardan) temizlenenleri sever. (Bekara sûresi: 222)
Cenâb-ı Hakk'a tâib gençten daha sevgilisi yoktur." (Hadîs-i şerîf-Miftâh-un-Necât)
Günahtan tâib sanki hiç günâh işlememiş gibidir. (Hadîs-i şerîf-Keşf-ül-Hafâ)
Tâiblerin makâmı bütün makamların en fazîletlisi ve üstünüdür. Hakîki tâib cenâb-ı Hak katında (indinde) bütün halkın en azîzi en kıymetlisi ve en sevgilisidir. (Ahmed-i Nâmıkî Câmî)
Şeytan nâfile ibâdetleri teşvîk ederken
tâibe farzları yapmayı unutturur. Ey insanlar kendi hâllerinizi
gözetiniz. Şeytan birçok kimseyi yoldan çıkarmaya çalışmaktadır. Tâib her vakit için yeni abdest almalıdır ki şeytan ondan kaçsın ve onun ibâd ete meyli artsın. (Ahmed-i Nâmıkî Câmî)
Tâibin hiçbir nefesini zâyi etmemesi gerekir. Kendi gönül kıblesini kötü işlerine bakmaya yöneltip "Ne yaptım?Niye söyledim?" gibi düşüncelerle ve insaf gözüyle hareket etmelidir. (Ahmed-i Nâmıkî Câmî)