penceredeki

tarafından **GoDFaTHeR** Salı Mayıs 18, 2010 2:53 pm

o gece çok yorgundum.
ama sadece yorgunluk... güç bela odama gidip yataga yattım. yatagım
anormal derecede soguktu. sanki buz kütleleri vardı yatagımda. oysa
aylardan nisandı ve annem romatizmaları oldugu icin kaloriferleri
yakmaya devam ediyordu.

o soguk yatakta uyumaya çalışırken pencereden bir ses geldi. sanki biri
pencereye vuruyordu. o an tüm tüylerim diken diken oldu. şu anda bu
satırları yazarken bile ürperiyorum ama neden bilmem o anlık bir
cesaretle yatagımdan dogruldum ve pencereye gittim. güneslik çekiliydi
ve actıgımda karşıma ne çıkacagını bilmiyordum. buna rağmen hic
düsünmeden sanki aklımı kaybetmiş
gibi güneşligi açtım. tam karşımda bir adam duruyordu. oysa evimiz
ücüncü kattaydı. bana bakıyor gülümsüyor ve camı acmamı
söylüyordu. taş kesilmiştim. camı açmadan yatagıma dogru döndüm. orada yatagımda oturuyordu...
gözlerimi kapattım ve bildigim tüm duaları okudum. yanımdan geçtigini süzüldügünü duyuyor ama
hic hareket etmeden sadece dua ediyordum. gözlerimi yeniden açtıgımda
gün ışıyordu...