Beni sana o kadar yaklaştırdın ki Seni ben sandım

Adimlarimi kucuk kucuk atiyorum bu sefer biliyorum ucurumun kenarindayim ..
Ve bilirim ki her an sensizligin zemininden kendimi ucuruma atabilirim . .
Ben kendimi sen'li aksamlara kelepceledim ve oyle bir sey ki her gecen gun benligimi karaliyorum.
Senliklerim basda olmak uzere Sehr-i IstanbuL a gozlerimi dikiyorum ..
Duydum ki ; cok asiklar gormus .. destanlar yazmis onlarin adina .
Gordum ki ; cok sevenleri ayirmis . . Huzun dolu bu sehir ask kokulu .. Ben yinede seni ona emanet ediyorum ..
Sen'ligin ben'ligime kazindigindan beri heryer Sen'sin IstanbuL ' da sensin buralarda S e n ' s i n ...
Sevdigime iyi bak Huzn-u sehir ask-i sehir .. I S T A N B U L /...

(...)
Ummadigim zamanda korkularimla tanisdim . Oylesine sessiz sessiz
sizdilarki icime farkinda olmadan kendimi kapdirdim . Kaygan zeminli
korkularimin ustunde durmakdan yoruldugum zamanlarda bir ses bekledim yanibasimda bir fisilti yada ugultu . . ama hep yanildim ! Ne sesi cinladi kulaklarimda
nede bir sozu beliriverdi aklimin sen odalarinda . Ben kendime simsiki
sarilsamda kendime bir turlu kendime yetemedim . Y A L N I Z D I M .
Kendimi sensizlige alistirmak zorundaydim
evet alistirdim ; fakat orada da hep y a n i l d i m .. Iste asl'nda o
zaman sana daha cok ihtiyacim varmis anladim . . Evet o zaman anladigim
gibi . . Ihtiyac duyulan tek sey sen'din . Ama yokdun . .
Yalnizligimle sessizligimle sensizligimle .. Cirpinmakdan yoruldum ..
Ben her gece agiz kavgalarimi icimde bir firtina kopar seklinde sessizligime yapdim . .
Kan kusdum . . . M a t e m doldu yuregime ! Kanrevan yuregim hep seni
ansada .. hep seni haykirsada icden ice . . Ozlemine bir hancer gibi
sapladilar yuregime yuregime .. Karsi cikamadim .. Dermanim yokdu ..
Tek sen'din derdime derman olan ... Peki ya sen nerdeydin ? Neler
yapmakdaydin ?
Korkularimin ustune telaslar derken benligimi kaybetmekden korkdum .. Ben sen olmusdum cunku ben seninle yeniden dogmusdum .. Ve bir ah misali gibi t u k e n i y o r u m ..
Bir yanim eksik bir yanim yarim
Seni IstanbuL'a emanet ediyorum ..

(..) Bikmis olmali ki yurek seni anlatamiyor kagitlara . . . Bende ki daglari asmis sevdani askini ..
Dedim ya hani '" Kisa cumlelere anlam yukluyorum ; S E N olup cikip geliyorlar karsima " . . .
Her cumle her satir her misra seni anlatmakda .. seni anmakda ..
Ben usanmiyorum ya seni anlatmakdan sevdan sayesinde buyuyorsun gozumde . . .
''Beni sana o kadar yaklaştırdın ki : Seni ben sandım.''



Korkunun sebebi belli olsa gerek ; . . . . . . . 3 Nokta misali uzayip da gorek !