Sen gittin

Sen gittin
özlemin yüreğimde
yokluğun kirpiğimde çoğaldı
sen gittin umudum gitti
gururum gitti
her gece oturup ağladım
gülmek nedir unuttum gitti
gittin ömrüm insafsız ayaklarına toprak oldu
acılarım içimde fışkıran kan
gönlüm rüzgarlarda savrulan yaprak oldu
Sen gittin
çakıl taşlarım
yürekvuruşlarım gitti
gittin işte o gidiş gittin bir daha dönmedin geri
yarısı sende kaldı kalbimim yarısı bende ezgili
ardında kara bulutlar kara günler
ve her gece soğuk ölümler kaldı
hasretin kaldı birde
ben kaldım öyle deli öyle divane ortalarda
senınde dedıgın gıbı...sen gittin.... ben bittim..... masal bitti.....!